3 این الطالب بدم المقطول بکربلا 4 |
بیا که دیده ام از انتظار لبریزست کویر سینه تفتیده ام عطش خیزست
شکوه رویش سکر آور بهارانی که بی طراوت رویت بهار، پائیزست
به باغ عاطفه عطر نگاه تو جاریست مشام جان ز شمیم تو عطر آمیزست
همیشه خاطر ما آشیان یاد تو باد که در هوای تو پرواز، خاطر انگیزست
بخوان که نغمه تو معجز مسیحائی است نوای گرم تو شور آور و شکر بیزست
دلم ز حلقه مویت رها نمی گردد که گیسوان بلند بتان دلاویزست
ز کوچه سار دیار دلم عبور نکرد بغیر دوست، که این کوچه، کوی پرهیزست
بیا و بر دل آلوده ام نگاهی کن که پیش عفو تو کوه گناه ناچیزست
¤ نویسنده: مهرزاد
اى مهربان !
بگذار تا در میان ستارههاى شب و تنهایى شب با تو سخنى داشته باشم ؛ بگذار تا از درد جدائی ات که با غیبتت همه تکیه گاه مظلومان از بین رفته بنالم . پیش از تو آب معنىِ دریا شدن نداشت ولى می دانم که با حضورت در میان مردم ، هر قطره آب معنى یک دریا را میدهد و حتى گیاهانى که با نبودنت اجازه زیبا شدن نداشتند با تو گلستان میشوند ؛ اما افسوس که بوى غیبتت به مشام تنهایی ام میرسد!
اى آقاى من !
شنیده ام که با نماز خواندن شماست که خورشید جان می گیرد و با هر نفس شماست که روشنتر می شود. آخر از حریم کدامین بهارى که عاشقانت با شنیدن نامت به قامت سبزت می ایستند و قلبهایشان را به سوى شما روانه می سازند . من می دانم که دل شما مانند دریا پاک است ، پس چرا اى سرور امّت ، ظهورت را تجلّى نمی کنى؟ طوفانهاى دریا براى شما حباب است ؛ پس آخر چرا ما را در این سرزمین آفتاب ، چشم انتظار گذاشته اید ؟ روییدن خورشید از خاک ، معناى وجود تو را می دهد و بهار را در نام شما می جویم ، چه شبها و روزها که نام تو را بر زبان جارى ساختم و با یادت همیشه دلم آهنگ انتظار را می نوازد و با پاى برهنه در جاده هاى انتظار قدم برمی دارم .گلدسته هاى مسجد جمکران در خیال رسیدن نام زیبایت به گوششان در اوج آسمان دعا می خوانند و گنبد جمکران در زیر آسمان غم آلود دلهاى عاشقان چشم انتظار کبوتر تو می باشد! عاشقانى که به مسجد جمکران می آیند ، سر بر دیوار جمکران می گذارند و با چشمانى اشکبار تو را یاد می کنند و با دل سوخته شان شما را صدا مى زنند .
اى منتهاى مهربانى !
هر روز جمعه عاشقان منتظر آمدنت هستند و ثانیه ها را به خاطر دیدنت می شمارند ؛ چرا که همه هفته به امید جمعه می مانیم و هنگامى که جمعه فرا می رسد زمین و زمان بوى تو را می دهد ؛ امّا غروب جمعه دلم را می شکند و هنگامى که جمعه می رود دلم می گیرد چرا که روزى که وعده داده اى که خواهم آمد بدون تو سپرى شد !
اى محبوب دلها !
تمام هستی ام را خاک قدمت می کنم تا شاید نظرى به جاده دلم بیندازى ، چرا که تو آفتاب یقینى ، که امید فرداها هستى ، تو بهار رؤیایى که مانند طراوت گل سرخ می مانى و نرم و سبز و لطیفى ، تو معنى کلمات آسمانى هستی که دستهایش براى آمدنت به زمین دعا می کند.
اى تجسّم مهربانى !
غیرت آفتاب و جلوه زیبایى ماه ، تو را توصیف می کنند و نفس آب ، تو را معنى می کند و نبض خورشید ، تو را وصف می کند . خوب می دانم که تو می آیى ؛ آرى تو می آیى همانطور که وعده کرده اى و آنگاه است که کلمه انتظار را از لغت نامه ها پاک خواهیم کرد .
پس اى تمـام زیبایـى !
بیا تا براى همیشه فریاد رس عاشقان موعود باشى
« الّلهم عجِّل لولیک الفـرج »
¤ نویسنده: مهرزاد
میدونم یه روز یه نفر می یاد که دستاش پرازیاس سفید و نگاش لبریز از مهربونی
میدونم یه روز یه نفر کلبه احزان رو ، گلستان می کنه
میدو نم یه نفر یه روز جمعه می یاد که دلتنگی رو از جمعه ها بگیره
میدونم یه روز یه نفر می یاد که دعاهای ندبه روز جمعه التماس اومدنش رو داشتن
میدونم یه روز می یای تا دیگه هیچ نگاه غریبی وجود نداشته باش
میدونم یه روز می یای تا اشکای منتظرانت رو پاک کنی که تو تنهایی گریه می کنن و میگن ای کاش اقامون بیاد تا معنی زنده بودن و زندگی کردن رو بفهمیم
کاشکی تمام ادمهایی که ارزوی بارون وبهارو داشتن به ارزوشون میرسیدن
کاشکی زودتر بیای تا ما هم رنگ زیبای بهار ببینیم آخه خیلی ها رنگ بهار و بعد از سال 260 ندیدن
کاشکی زودتر می امدی ای بهار جاودان
¤ نویسنده: مهرزاد